Zeefonderzoek
Het opgraven van steentijd artefactensites vergt een specifieke methodiek en manier van opgraven. Indien na vooronderzoek blijkt dat één of meerdere vuursteenvindplaatsen op het terrein aanwezig zijn en deze niet behouden kunnen blijven, wordt meestal vervolgonderzoek geadviseerd in de vorm van een zeefonderzoek.
Deze vindplaatsen bestaan voor een groot deel uit een verspreiding van vuursteen. Om ruimtelijke patronen uit deze verspreiding te analyseren wordt de vondstspreiding door middel van een grid van zeefvakken opgegraven.
Over de vuursteenvindplaats wordt een (digitaal) grid heen gelegd, waarna ieder vakje -meestal 50 x 50 cm groot- handmatig wordt uitgegraven. Hierna wordt het sediment gezeefd op zoek naar vuursteenartefacten, maar ook natuursteen, houtskool of ander organisch materiaal. Na afronding van het onderzoek worden de bevindingen gepresenteerd in een helder rapport. Na bestudering van het vondstmateriaal en de vondstspreiding -zowel horizontaal als verticaal- ontstaat een goed beeld van wat er zich op deze locatie in het verleden heeft afgespeeld.
